Legends of Golf
Legends of Golf
Nancy Lopez: hoe een arm meisje uitgroeide tot wereldtopper, ondanks de hunkering naar Quarter Pounders met kaas
Beeld: Getty Images
Korda won in april van dit jaar het Chevron Championships en dat was haar vijfde toernooizege op rij. Een unicum zou je denken, maar dat is niet zo. Een gevalletje ‘been there, done that’, moet Lopez hebben gedacht. In haar eerste jaar op de LPGA won zij óók vijf toernooien achter elkaar en negen in totaal. En dan te bedenken dat ze net kwam kijken.
Nancy Lopez (6 januari 1957) was acht jaar toen ze in Rosewell, New Mexico leerde golfen op een gemeentelijke golfbaan. “Ik dacht altijd dat golf een sport was voor rijke mannen en wij waren thuis bepaald niet rijk”, vertelde Nancy ooit. “Ik kon geen gebruik maken van een karretje, maar liep met mijn golftas. Daar hadden we geen geld voor. Mijn ouders kochten voor mij in de zomer in de uitverkoop een winterjas en dan nog op afbetaling.”
Haar vader Domingo legde dat wat hij kon missen opzij om zijn dochter als tiener de grote toernooien als US Junior of US Open te kunnen laten spelen. Het contrast was groot. Nancy zag kinderen met de mooiste en duurste spullen om haar heen, terwijl ze zelf met een tweedehands setje op de tee stond. “Ik mocht nog geen gratis bal aannemen, want de regels voor amateurs waren toen heel streng. Mijn vader moest alles voor me kopen.”
Ik dacht altijd dat golf een sport was voor rijke mannen en wij waren thuis bepaald niet rijk
Misschien had ze niet het beste materiaal, maar de jonge Nancy kon wel bogen op de beste mentaliteit. En talent. Op 12-jarige leeftijd won ze het Mexico Women’s Amateur, drie jaar (1972) later voor de eerste keer het US Girls' Junior, dat ze twee jaar nadien nog eens won. Net 18 jaar maakte ze als amateur haar debuut in het US Women’s Open en werd ze tweede. Een jaar later herhaalde ze dat knappe staaltje, waarna ze besloot om na één jaar college al de stap naar de professionals te wagen.
Ik weet nog dat ik boven een putt stond en dacht: tjonge, had ik maar een Quarter Pounder met kaas voor mijn neus
In haar eerste volledige jaar op de LPGA deed ze, als eerste Latino op dat toneel, iedereen versteld staan. Lopez won maar liefst negen toernooien, waarvan dus vijf op een rij. In het zesde toernooi was de koek even op. De druk van het winnen deed haar lang beter spelen, maar in het Lady Keystone Open verdween die roes ineens als sneeuw voor de zon. “Ik at in die periode veel McDonald's”, biechtte ze later op. “Ik weet nog dat ik boven een putt stond en dacht: tjonge, had ik maar een Quarter Pounder met kaas voor mijn neus. Toen wist ik dat mijn concentratie weg was. Ik was moe.”
Het record werd geen zes toernooien op een rij. De niet minder imposante reeks van vijf is inmiddels twee keer geëvenaard: door Annika Sörenstam en dus Korda in 2024. Met de kanttekening dat de Zweedse die serie neerzette met de laatste twee toernooien van het seizoen en de eerste drie van het nieuwe seizoen. In 1979 werd het uitstekende jaar van Lopez met maar liefst drie ‘prijzen’ beloond: ‘Rookie of the Year, Player of The Year en ze won de Vare Trophy, de prijs voor de gemiddeld laagste score van het seizoen. Dat heeft niemand haar ooit nagedaan.
Lopez, bij een tv-uitzending over Korda gevraagd naar hoe dominantie voelt, zei daarover. “Ik weet nog dat het een geweldig gevoel was. De greens lijken dan groter, de fairways breder en de holes enorm. Nelly zal net als ik toen precies weten wat ze deed in zo'n fase. Je weet wat er komen gaat, alles dat je visualiseert is goed. Het geeft je een enorm positief gevoel.”
Lopez was allesbehalve een one season wonder, want in het daaropvolgende jaar won ze acht van de negentien toernooien. Dat zijn stats waar zelfs Tiger Woods zijn cap voor moet afnemen. Maar daarna nam haar suprematie wel langzaam af. De Amerikaanse, die tijdens haar topsportcarrière ook nog drie dochters het leven schonk, werd in haar hoogtijdagen bewierookt, maar maakte ook de keerzijde van roem mee. De opmerking over haar voorliefde voor fastfood achtervolgde haar nog lang. “Ik worstelde altijd met mijn gewicht, maar mijn vader probeerde me juist daarvan af te praten. Hij vond het niet leuk als ik dun werd en zei dan: nog tien pond erbij, dan sla je tien yards verder. In zijn ogen kon je de bal niet meer raken als je te dun werd.”
Hij vond het niet leuk als ik dun werd en zei dan: nog tien pond erbij, dan sla je tien yards verder
In 1980 zag Lopez haar naam terug op de ‘beroemde’ Blackwell’s List, als de op negen na slechtst geklede vrouw van Amerika. “Wanneer je negen toernooien wint in je eerste jaar, zorgt dat natuurlijk voor veel aandacht. Maar het ging al snel over uiterlijk en gewicht. Daardoor krijg je ook een slecht zelfbeeld. Je beseft dat dat is waar mensen het over hebben en wat ze aan je opvalt. En daar heb ik veel moeite mee gehad. Golf was belangrijk voor me en ik heb vaak gedacht: waarom beoordelen mensen me op iets anders en kijken ze niet gewoon naar mijn golfspel?”
De huidige generatie krijgt in de media veel te verduren
Vandaag de dag is het misschien nog wel erger, denkt Lopez. “De huidige generatie krijgt in de media veel te verduren, al kunnen ze via social media ook hun eigen stem laten horen. Spelers dragen nu korte rokjes. Ik denk dat het geweldig is als ze zich aantrekkelijk willen voelen, maar voor mij staat golf nog steeds voorop. Ik wil niet dat ze het gevoel krijgen dat fysiek en uiterlijk op de eerste plaats komt en golf op de tweede.”
Voor Lopez, die uiteindelijk vier keer tot beste speelster van de LPGA werd gekozen, doofde in 1997 haar carrière op het allerhoogste niveau. Dat was tien jaar nadat ze in de Hall of Fame was opgenomen met 48 titels, waaronder drie majors. Daarna leidde ze onder meer het Amerikaanse team in 2005 naar de overwinning in de Solheim Cup en begon ze een eigen kledinglijn.
