In haar jeugd was Okamoto de sterwerpster in het softbalteam van de Japanse landskampioen uit 1971. Haar clubteam was eigendom van textielbedrijf Daiwabo, waar Okamoto ook werkte. Het bedrijf bezat een naastgelegen golfbaan en toen ze 22 was, begon ze met golfen. Op aanraden van een collega en vriendin, die haar vertelde dat ze geld kon verdienen door 'kleine witte balletjes weg te meppen'. En zo geschiedde. Hoewel ze een linkshandige 'pitcher' was in het softbal, leerde Okamoto rechtshandig golfen.
Haar switch naar de golfbaan had nog wel heel wat voeten in de aarde. Want haar ouders, traditionalisten, weerhielden hun dochter ervan voor een leven als golfster te kiezen. Ze wilden dat ze 'gewoon' zou trouwen en een gezin zou stichten. Ze besloot die wens te negeren, maar maakte wel de belofte om ermee te stoppen als ze niet binnen drie jaar succes zou boeken op de Japanse LPGA.
En ja hoor: drie jaar later, op 25-jarige leeftijd, won ze het Mizuno Corporation Tournament op de LPGA van Japan (JLPGA). In 1978, op 28-jarige leeftijd, won Okamoto ook het Japanse LPGA-kampioenschap, waarin ze de jaren erna heerste. De belofte aan haar ouders maakte dus geen schuld.
'Things are easy when you're big in Japan'; volgens de pophit van Alphaville uit die tijd (1984) tenminste. Okamoto was een superster in Japan, maar besloot een stap verder te gaan en haar geluk te beproeven op de Amerikaanse LPGA Tour. Het bleek een goede zet. Van 1982 tot en met 1992 won Okamoto 17 keer en noteerde 107 top 10-klasseringen.
Okamoto's laatste LPGA-overwinning was in 1992, en een jaar later speelde ze voor het laatst in de VS. Na 1993 keerde Okamoto terug naar Japan, waar ze bleef spelen. Haar laatste overwinning op de Japanse LPGA behaalde ze in 1999.
Ik heb het gevoel dat ik heb bijgedragen aan de Japanse golfsport
Na haar carrière blikte Okamoto terug op haar bijdrage aan de golfsport in Japan: "Toen ik vertrok naar Amerika was iedereen er fel op tegen. Er zijn echter vele, vele jaren verstreken en nu ben ik opgenomen in de 'Golfers Hall of Fame'. Sindsdien raden alle mensen die betrokken zijn bij jonge spelers het juist aan om in het buitenland te spelen. Zo is het nu; het is veranderd. Het hangt van die spelers af of ze succesvol kunnen zijn in dit land. Maar het zou geweldig zijn als we op een dag nog een vijfde Japanse Hall of Fame-kandidaat zouden kunnen hebben. Ja, ik heb wel het gevoel dat ik heb mogen bijgedragen aan de Japanse golfsport."
Okamoto mocht dan zelf geen major op haar naam hebben geschreven. In juni 2024 was daar wel de eerste US Open-winnares met de Japanse nationaliteit. Yuka Saso won de titel voor de tweede maal, waarvan de eerste keer met de Filipijnse nationaliteit. Er daarmee lijkt er dus een nieuwe ster uit Japan - nu pas 22 jaar - in de voetsporen te treden van de legende uit de jaren 80/90.