Door Ruben van der Zaag van GOLF.NL vanaf St Andrews.
Het is voor mij traditie om tijdens The Open wat geld in te zetten op verschillende spelers. Ik ben niet zo’n gokker, maar tijdens het mooiste golftoernooi van het jaar doneer ik met liefde een paar euro’s aan de wedkantoren. Omdat het een toch al spannend toernooi, nog wat interessanter maakt.
Als ik me niet vergis heb ik nog nooit iets gewonnen. Niets noemenswaardigs in ieder geval. Elk jaar verdiep ik me in de spelers, lees ik de tips van de verschillende ‘wed goeroes’ en ben ik er van overtuigd dat dit wel eens mijn jaar zou kunnen worden. Niets is minder waar en elk jaar loopt eigenlijk op een deceptie uit.
Waarom vind ik dit ook alweer zo leuk? Misschien komt het door de spanning van een toernooi in het toernooi. Niets mooier dan wedden op een speler waar je helemaal geen fan van bent. Als hij het slecht doet kan het je niets schelen en doet hij het goed, dan levert die eikel in ieder geval nog wat geld op.
Ook dit jaar heb ik dus weer wat geld ingezet. Geen belachelijke bedragen (ik weet inmiddels wel beter), maar gewoon een paar tientjes. Welke slechte keuzes heb ik dit jaar dan weer gemaakt, hoor ik je denken. Daar kan ik helaas nog niet zo veel over los laten. Ik ben namelijk als de dood om mezelf te jinxen.
Jinxen wil in dit geval zeggen: bij voorbaat zorgen dat ik niet ga winnen. Op Twitter maak ik wel eens de fout om te zeggen dat een speler goed bezig is en prompt maakt deze dan meestal een bogey. Dat heet jinxen. Nu al mijn keuzes bekend maken zou natuurlijk de doodsteek betekenen voor mijn aspiraties van dit jaar.
Het mooie is echter dat je bij dit soort grote toernooien niet alleen maar op de winnaar kunt gokken, maar op veel meer. De beste Aziaat, gaat er een hole-in-one worden gemaakt, wat wordt de winnende score, komt er een play-off? Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt er wel geld op in zetten. Ik gok altijd op een aantal 'first round leaders'. Het mooie daarvan is dat het meteen de eerste dag al lekker spannend is.
Dit jaar viel mijn keuze op Raphael Jacquelin, Russel Knox, Tommy Fleetwood, Eddie Pepperel, Luke Donald en John Daly. Halverwege de ochtend verdween de helft van deze spelers van van mijn ‘betslip’ omdat ze geen kans meer hadden op de leiding. Lekker dan.
Toen ik de aanwezige collega’s vertelde dat ik weer wat geld op John Daly had ingezet, werd ik hardop uitgelachen. En terecht waarschijnlijk. Maar Big John staat bij het schrijven van dit bericht mooi wel -4 na tien holes! Gaat hij me dan eindelijk rijk maken???