Toptalent Jerry Ji heeft na zware periode het vertrouwen en plezier in golf weer terug: 'Iedereen volgt zijn eigen pad'

1. Nicolai Højgaard. 2. Viktor Hovland en Jerry Ji. Dat was de uitslag tijdens het Europees Kampioenschap 2018 op de Haagsche Golf & Country Club. De Deen Højgaard en de Noor Hovland hebben zes jaar later Ryder Cup gespeeld, Nederlander Ji kende een serieuze terugval als golfer en is nog altijd amateur. 

Ji, die in 2018 het NK Strokeplay op De Gelpenberg won met een voorsprong van tien slagen, vertrok in de zomer van 2019 naar Amerika om golf en studie te combineren. Veel gerenommeerde universiteiten wilden het Nederlandse toptalent inlijven. Hij koos voor de University of Illinois, waar Belgen als Thomas Pieters en Thomas Detry werden klaargestoomd voor een succesvolle carrière als professional. 

Spiraal

In het Amerikaanse universiteitsgolf, waar de beste amateurs van de wereld spelen, maakte Ji de verwachtingen waar. Tot hij in de winter van 2021 uitgleed, ongelukkig neerkwam en zijn schouder blesseerde. “Daarna ben ik in een negatieve spiraal terechtgekomen”, vertelt de nu 24-jarige Ji. “Een operatie aan mijn schouder bleek uiteindelijk niet nodig, maar het herstel heeft wel maanden geduurd. Toen ik weer toernooien ging spelen waren mijn verwachtingen net zo hoog als voor de blessure, maar de resultaten vielen erg tegen. Ik verloor het vertrouwen en het werd vooral een mentaal gevecht tegen mezelf.” 

Ji, zoon van Chinese ouders die 25 jaar geleden naar Nederland zijn gekomen, ervoer het harde topsportklimaat in Amerika. “Als je goed speelt word je vereerd, dan is het allemaal prachtig. Ik had fijne teamgenoten en goede coaches, maar als je niet presteert sta je er toch heel erg alleen voor. Als het team op pad ging om wedstrijden te spelen, bleef ik achter op de campus omdat ik me niet had gekwalificeerd.”

De bal moet zo snel mogelijk in de hole, de manier waarop doet er niet toe

Karakter

De laatste anderhalf jaar in Amerika waren zwaar, aldus Ji. “Ook omdat je daar alleen bent zonder je ouders en familie. Maar ik ben blij dat ik het heb meegemaakt. Gedurende mijn tijd in Amerika heb ik ontzettend veel geleerd, qua golf, maar zeker ook over mezelf en mijn karakter. Dat neem ik allemaal mee in de rest van mijn leven.”

Dit voorjaar studeerde Ji af in Sports Management. Hij keerde terug naar Nederland en woont weer bij zijn ouders in Hoofddorp. 

Dat Ji het golfen niet is verleerd, bewees hij afgelopen juli tijdens het Europees Landen Kampioenschap in Italië. Met ronden 64-66 (-14) was de Nederlander van alle deelnemers met afstand de beste in het strokeplaygedeelte. Voor Ji kwam het niet als een enorme verrassing. “De weken ervoor speelde ik ook al een stuk beter, maar zulke mooie scores maken tijdens een EK is natuurlijk wel heel fijn. Het was de bevestiging dat ik met de goede dingen bezig ben in mijn spel.”

Swingplaatje

Na de schouderblessure worstelde Ji lange tijd met zijn swing. “Ik was zoekende, zocht het steeds meer in de techniek, streefde naar het perfect ogende swingplaatje. Daardoor ging het van kwaad tot erger.”

Ji zegt nu weer meer op gevoel te spelen. “Ik probeer het vooral simpel te houden, terug eigenlijk naar hoe ik speelde voor die schouderblessure. De bal moet zo snel mogelijk in de hole, de manier waarop doet er niet toe. Het helpt ook om weer te werken met Roel Verdonschot, mijn coach op de Noordwijkse voordat ik naar Amerika vertrok.”

Als ik voor geen enkel circuit speelrecht verover blijf ik waarschijnlijk nog amateur, maar daar ga ik natuurlijk niet van uit

Speelmogelijkheden

Het zijn heel drukke tijden voor Ji. Vorige week vrijdag overleefde hij in België de eerste horde van de Qualifying School van de DP World Tour. Nog geen 24 uur later zat hij in het vliegtuig naar Amerika waar hij vandaag in de buurt van Chicago begint aan een prekwalificatie voor de PGA Tour Qualifying School. “Ik speel in principe ook de Q-School van de Alps Tour en de ProGolf Tour. Heel veel golf ja, maar qua data past het allemaal precies en het is ook gewoon exciting omdat er zoveel kansen zijn.”

Op welke Tour(s) Ji actief gaat zijn in 2025 is afhankelijk van zijn resultaten in de diverse kwalificatiereeksen. “De droom is natuurlijk de PGA Tour, daar spelen de beste golfers van de wereld, met die mannen wil ik me uiteindelijk meten. Maar het is in eerste instantie vooral ergens status halen zodat ik speelmogelijkheden heb in mijn eerste jaar.”

Eigen pad

Met eerste jaar doelt Ji op zijn aanstaande overstap naar de professionals. “Als ik voor geen enkel circuit speelrecht verover blijf ik waarschijnlijk nog amateur, maar daar ga ik natuurlijk niet van uit.”

Als Ji golf kijkt op televisie en Nicolai Højgaard of Viktor Hovland ziet, dwalen zijn gedachten nog weleens af naar dat succesvolle EK op de Haagsche in 2018. “De laatste periode in Amerika vond ik het best lastig om jongens als Højgaard en Hovland bezig te zien. Zij hebben de afgelopen jaren heel grote stappen gezet, ik heb een tijd stilgestaan in mijn ontwikkeling als golfer. Dat is niet hoe ik het voor me zag, maar iedereen volgt zijn eigen pad. Ik ben nog altijd heel jong voor een golfer. Ik heb het plezier en het vertrouwen in mijn spel terug en kijk heel positief naar de toekomst."