Het Big Green Egg Open door de ogen van Romy Meekers: van eagle tot ontgoocheling

Dit seizoen speelde ze al toernooien in onder andere Zuid-Afrika, Tsjechië, Finland, Spanje en Ierland. Meekers vindt het prettig om een keer in haar eigen bed te slapen. “Het is magisch om zo dicht bij huis te spelen. Ik woon in Utrecht, dus de Hilversumsche is twintig minuten bij mij vandaan. Er komen veel bekenden kijken.”

Op woensdag lopen we haar tegen het lijf als ze onderweg is naar de puttinggreen. Vanwege de warmte en om even tot rust komen gaat ze de baan niet in. “Ik heb gisteren al een oefenronde gespeeld. Vandaag is het vooral trainen. Eerst drivingrange, daarna putten, vervolgens ga ik even aan mijn swingsnelheid werken en tot slot is het tijd voor het korte spel.”

Baanrecord op De Haar

Het is voor Meekers fijn om in Nederland te zijn. Zeker omdat ze een moeilijk seizoen kent op de LET. In tien toernooien haalde ze drie keer de cut. Dat gebeurde ook nog eens op haar eerste drie toernooien. “Maar ik merk echt dat het de goede kant op gaat. Het probleem is momenteel dat ik moeite heb om goede scores binnen te brengen tijdens toernooien. Het valt nog niet echt samen. Maandag speelde ik een pro-am op Golfclub De Haar en daar maak ik een 65 (-7) voor het baanrecord. Het zit er dus zeker in.”

De temperatuur is hoog in Hilversum. Het kwik stijgt dagelijks tot boven de 30 graden. Toch speelt Meekers met lange mouwen, de zogenaamde zonsleeves. “Dat is puur om mij tegen de zon te beschermen. Voor de huid is al die zon en het smeren van zonnebrand niet het beste. Dit is superdun en het geeft lucht.”

Het was de perfecte afstand voor mijn houten-7. De tap-in eagle was heel lekker

Om 13.20 uur op vrijdagmiddag is het go time. Ze begint met een bogey, maar herstelt zich snel en staat één onder par bij de turn. Op hole 1, haar tiende hole, volgt het hoogtepunt van de ronde. Op de par-5 heeft ze na een goede afslag 197 meter over naar de vlag. “Het was de perfecte afstand voor mijn houten-7. Daarmee had ik de carry over de bunker. De bal landde daar links van, kreeg een mooie kick en ging er bijna in voor albatros. De tap-in eagle was heel lekker.”

Onder par moeten zijn

In het vervolg van de ronde maakt ze nog drie bogeys en vijf parren. Dat levert een zure nasmaak op. “Ik had de snelheid niet goed onder controle op de tweede negen, dan ga je geen putts maken. En om dan te eindigen met een drieputt is vervelend. Al met al heb ik wel goed gespeeld en dit is misschien wel de hoogste score die ik hieruit kon halen. Ik had zeker onder par moeten zijn.”

Na een middagstart gaat de wekker vroeg op zaterdag. De planning is dat Meekers om 08.30 uur als eerste zou afslaan op hole 1. De mist gooit echter roet in het eten. Om half negen verschijnt ze wel op de tee, maar er is niet eens 10 meter zicht. De start wordt uiteindelijk anderhalf uur uitgesteld. Als ze wel de baan in gaat, is het begin moeizaam met drie bogeys en acht parren op de eerste elf holes.

Geweldige support mag niet baten

Plots komt de cutline dichtbij, terwijl ze een dag eerder bijna in de top-10 stond. Op hole 12 lijkt de ommekeer zich te voltrekken als ze na een lastige approach langs een boom een lange birdieputt maakt. Het levert luid gejuich op van familie en vrienden. “Onwijs gaaf”, reageert ze na de ronde. “Dat geeft zeker geen extra druk. Het moedigt alleen maar aan en het is fijn dat ze er zijn.”

Toch gaat het mis na bogeys op 14 en 16. Ze mist de cut bij twee slagen. Vechtend tegen de tranen staat ze de pers te woord. “Balen… Het was gewoon niet goed genoeg vandaag. Ik maak fouten die niet nodig zijn. Dat ik maar één birdie maak, dat kan gewoon niet. Ik had graag op zondag gespeeld.”

Pro-am met kinderen

De day after staat ze toch op de golfbaan. Niet op de Hilversumsche Golf Club maar op Golfsociëteit De Lage Vuursche. Voor speelsters die de cut missen in het Big Green Egg Open is er in de ochtend een pro-am georganiseerd met talentvolle meisjes tot en met 14 jaar. Meekers oogt ontspannen. Het lijkt het perfecte medicijn voor de teleurstelling van zaterdag. Op de tee van een lange par-4 vertelt ze aan haar jonge teamgenootjes hoe ze de hole gaat spelen en waar de gevaren zijn. De drie meisjes luisteren aandachtig.

Dit was heel leuk, zowel voor ons als voor de kinderen

“Ik kreeg zoveel vragen van ze. Dit was heel leuk, zowel voor ons als voor de kinderen”, zegt de 26-jarige tourpro na de 9 holes texas scramble. “We moeten eigenlijk meer Nederlandse speelsters op hoog niveau hebben, dus dan is dit heel goed.” Daarna stapt ze in de auto richting huis. “Als mijn vriendin Emie (Peronnin, red.) goed had gespeeld, was ik gaan kijken. Maar ik vlieg vanavond alweer naar Zwitserland. Daar speel ik twee pro-ams en mogelijk ook het toernooi. Momenteel ben ik nog vierde reserve.”

En zo is het Big Green Egg Open voorbij, maar gaat het reizende circus op de LET ‘gewoon’ door.