Het was geen makkelijke beslissing voor Maarten Bosch om te stoppen als caddie van Joost Luiten want de twee zijn al jaren heel goed bevriend. “Joost heeft mij de kans gegeven om caddie te worden op de European Tour, daar ben ik hem dankbaar voor en we hebben samen heel veel lol gehad, maar het leven van een caddie paste uiteindelijk niet bij mij, daar kwam ik steeds meer achter.”
In augustus 2019 bij de Scandinavian Invitation in Zweden droeg Bosch de tas van Luiten voor het eerst. Vorige week bij het DP World Tour Championship in Dubai kwam er een einde aan de samenwerking. “Tijdens het Cyprus Open (eind oktober, red) heb ik Joost laten weten dat ik het seizoen zou afmaken, maar dat hij daarna een andere caddie moest zoeken”, aldus Bosch.
Hoe reageerde Joost?
“Hij vond en vindt het heel jammer (* zie de reactie van Luiten onderaan dit artikel). We zijn in die anderhalf jaar als vrienden alleen maar closer geworden en in de baan ging het ook heel goed.”
Wat beviel je dan niet aan caddie zijn?
“Voordat ik caddie werd van Joost heb ik zelf als pro jarenlang de wereld rondgereisd, was zelden thuis. Dat kon ik opbrengen, want ik droomde ervan als Tourspeler de top te halen. Als caddie was ik weer weken achtereen weg en dat viel me steeds zwaarder, ik wil vaker thuis en bij mijn vriendin zijn. En mijn vriendin gelukkig ook bij mij…”
Het was een apart seizoen op de Tour, jullie leefden noodgedwongen in een coronabubbel. Heeft dat je beslissing beïnvloed?
“Ik vond die bubbel heel vervelend, het is een soort luxe gevangenis. Je zit 24 uur op elkaars lip, kunt nergens heen, dat wordt op een gegeven moment erg benauwend. Die bubbel heeft zeker niet geholpen, maar ik denk dat ik sowieso na dit seizoen gestopt zou zijn.”
De prestaties van Joost waren dit jaar niet om over naar huis te schrijven…
“Ook als caddie baalde ik daar natuurlijk van want je voelt je medeverantwoordelijk voor de prestaties van je speler, maar dat was zeker niet de reden om te stoppen. Ik had trouwens het gevoel dat Joost het voor mij vervelender vond dat zijn prestaties tegenvielen dan voor hemzelf.”
Wat vond je behalve het vele reizen en de coronabubbel nog meer zwaar aan caddie zijn?
“Ik voelde vaak druk, een bogey of erger trok ik me aan. Als ik bij een clubkeuze mijn mening gaf en Joost volgde die op, was ik erg opgelucht als die slag goed uitpakte. Toen ik zelf speelde voelde ik ook spanning, maar dan heb je het allemaal in eigen hand. Joost is net als de meeste golfers op de Tour een heel intense speler. Als een beslissing verkeerd uitpakte kreeg ik dat soms ook te horen, en niet altijd even fijntjes. Prima, dat hoort er nu eenmaal bij als je caddie bent, maar ik vond dat lastig ook omdat we goed bevriend zijn.”
Caddie worden voor een andere speler was nooit een optie?
“Nee, alleen met Joost zag ik dit zitten. Het wereldje van de caddies op de Tour is ook niets voor mij. De oude garde ziet je het liefst verdwijnen want je bent een concurrent en draagt een gewilde tas.”
Beeld: Golfsupport.nl
Wordt caddie zijn op de Tour onderschat?
“Dat denk ik zeker. Je moet natuurlijk veel kennis hebben van het spel en van de golfbanen, je moet tegen de druk kunnen, incasseringsvermogen hebben, fit zijn en uit je koffer kunnen en willen leven. Zondagmiddag laatste ronde in China, haasten om een vlucht naar naar Turkije te halen, dinsdagmiddag landen, baan verkennen, toernooi spelen, door naar Zuid-Afrika, zelfde verhaal en dan zondag weer naar Dubai voor het volgende toernooi. Neem maar van mij aan dat zo’n serie pittig is.”
Je hebt hopelijk ook veel mooie momenten gekend?
“Natuurlijk, het was een prachtig avontuur dat ik voor geen goud had willen missen. Als caddie sta je met je neus bovenop de topspelers, dat is prachtig voor een golfliefhebber zoals ik. Joost sloeg in het KLM Open vorig jaar op The International een bal uit de bunker in de hole, het publiek ging helemaal los, dat zijn momenten die me bij zullen blijven. Je komt op prachtige plekken, Leopard Creek (golfbaan aan de rand van het krugerpark, red) is echt fantastisch. Caddie zijn op de baan van de NedBank (Gary Player Country Club in Sun City, red) vond ik ook heel speciaal. Die baan is geweldig en je speelt op iets van 1700 meter boven zeeniveau, de bal vliegt daardoor een stuk verder. Voor een caddie is dat lastig en heel uitdagend maar het ging me erg goed af.”
“Luiten moet geen vriend aan de tas nemen, maar een echte Tourcaddie”, dat hoorde en las je af en toe.
“Ja, dat kreeg ik ook mee, maar het raakte me niet en niemand heeft dat ook in mijn gezicht gezegd. In het begin moest ik natuurlijk even wennen en wat dingen leren, maar na een tijdje deed ik niet onder voor het grootste deel van de vaste caddies op de Tour. Er zijn maar een paar caddies die er bovenuit steken, een Billy Foster bijvoorbeeld (caddie van Matthew Fitzpatrick, red). Foster heeft de tas gedragen van veel topspelers, alles meegemaakt in golf, kent de ins & outs van de banen, zo iemand aan de tas is wel een meerwaarde, maar dan nog moet het klikken tussen speler en caddie.”
Wat zijn nu je toekomstplannen?
“Daar ben ik rustig over aan het denken. Ik wil het liefst in golf blijven, heb inmiddels zo veel ervaring en kennis, het is zonde om daar niets mee te doen. Ik zou het leuk vinden spelers te begeleiden, er is her en der al interesse.”
* De reactie van Joost Luiten op het stoppen van Bosch
“Ik vind het erg jammer dat Maarten heeft besloten te stoppen, de samenwerking in de baan was heel goed en we hebben als vrienden natuurlijk een klik en hadden ook veel lol samen. De mededeling van Maarten kwam voor mij uiteindelijk niet als een verrassing, ik wist dat hij het reizen en vaak van huis zijn steeds moeilijker ging vinden. We hebben een mooie periode gehad, al had ik graag een stuk beter gespeeld dit jaar. Ik ga op zoek naar een nieuwe caddie, er zijn wat opties, dus dat komt zeker goed.”