Johnston erkende dat na die overwinning in Spanje het Bourgondische leven ietwat de overhand had gekregen. En opspelende blessures hielpen ook niet om hoger op de ladder te klimmen. Johnston wilde vorig jaar al graag naar het KLM Open, maar was niet fit genoeg. “Ik heb een paar keer het KLM Open gespeeld. Op Hilversum en de baan bij de zee, in de duinen. Kennemer? Die moet het zijn. Ik haalde beide keren de cut. Er is niet veel voor nodig om me weer naar Nederland te krijgen. Leuke plek, aardige mensen”, gaf Johnston tegen GOLF.NL al blijk van zijn voornemen Nederland weer eens te bezoeken.
Beef dankt zijn bijnaam aan zijn jeugdvriendjes. Als kind droeg Andrew zijn Jamaicaanse roots (opa aan moeders kant is Jamaicaan, Andrew dus voor een kwart) al met een flinke haardos en dreadlocks. Vriendjes begonnen hem Beefhead te noemen omdat zijn vriendjes van mening waren dat die plak haar wel iets weg had van een grote lap vlees. Het tweede deel van de bijnaam sneuvelde in de jaren erna, Beef bleef een geliefd koosnaampje. Ook van de fans die veel sympathie voor hem tonen. De Engelsman gaat het enthousiasme van het publiek allerminst uit de weg. “Ik denk altijd: hé, ik ben het maar! Ik vind het leuk contact te maken met de toeschouwers en daardoor heb ik het zelf ook naar de zin”, antwoordde hij vorig jaar in Phoenix op de vraag van GOLF.NL of hij zich er niet ongemakkelijk bij voelt. Want zelfs in Amerika was de roem hem vooruitgesneld en werd hij op weg naar drivingrange en tee bij voortduring aangeklampt. Zijn opvallende uiterlijk, vriendelijke uitstraling en het imago van knuffelbeer doen het goed bij Amerikaanse golfliefhebbers.
Hij is er zich van bewust dat zijn toegankelijkheid hem ook parten kan spelen. “Natuurlijk zijn er mensen die daarvan willen profiteren, maar die herken ik wel.” Bovendien weet Johnston het zelf een halt toe te roepen als de grens is bereikt. “Als ik begin met mijn warming-up of ik ben op weg naar de eerste tee, dan vind ik het niet moeilijk om te zeggen dat ik ná de ronde weer beschikbaar ben. En als het moet een uur lang, dat doe ik met plezier.” Toch vindt Johnston tijdens de ronde vaak ook nog tijd voor interactie met de fans. “Na een shot hebben we een paar minuten voordat we de volgende bal slaan. Als iemand dan zijn hand uitsteekt voor een high-five, doe ik daar niet moeilijk over. Heus, als ik bij mijn bal ben, kan ik me echt wel afsluiten. Zodra ik de afstand van mijn caddie krijg, ben ik gefocust op wat ik moet doen. Ik heb geen moeite om daar een goede balans in vinden.” Net als iedere andere golfer heeft Beef zo z’n dromen. Een vaste plek in de top 50 van de wereld, ooit de Ryder Cup spelen en meer titels te winnen. Bijvoorbeeld die van het KLM Open. Maar mocht dat het er dit jaar niet inzitten, dan zal elke fan zich kunnen troosten met een handtekening of foto.