Bijna parallel aan die missie lopen ook haar inspanningen om golf toegankelijker te maken. In het klein op haar eigen baan in Noord-Holland, en waar mogelijk in een groter speelveld. Zoals bij R&A in Schotland, om het Women’s Golf-programma te promoten dat ze succesvol op Sluispolder introduceerde.
Nog niet zo lang geleden was ze aanwezig op het congres van de Europese club van golfaccommodaties. Zonder veel bedoelingen stuurde ze de voorzitter van het congres een foto door van een internationaal bestuursorgaan. Daarop stonden veel mannen, twee vrouwen en allemaal strak in een donkerblauw pak. Ze voegde eraan toe: ‘Dit is eigenlijk wat we nu niet meer willen. Let’s bring some color to golf!’
Tot haar ‘schrik’ begon de voorzitter bij de opening van het congres zijn verhaal met die foto en haar tekst. “Maar hij bracht de boodschap op een heel charmante manier. Dat golf een traditie heeft, maar we ook naar de toekomst moeten kijken. Toch had ik wel even een schrikmomentje.”
Heb plezier met elkaar. Of je dat nu in een gele jas met stippen hebt of in een rode broek
Wat versta je precies onder ‘Bring some color to golf’?
Renate Roeleveld: “Ik wil zeker benoemen dat we de waarden van golf moeten behouden, want dat is ook juist de kracht van golf. Dat kan ook goed, maar dan wel in een modern jasje. En ik zie dat ook al gebeuren. Letterlijk. Nog niet zo lang geleden is bijvoorbeeld het jonge kledingmerk Malbon Golf een samenwerking aangegaan met Jimmy Choo. Dat vind ik tof. Is ook classy en fancy en wel weer wat hipper.”
Dus je bedoelt letterlijk meer kleur?
“Ja, geef er wat kleur aan. Dat hoeft echt niet iedereen te doen, en de rode broek mag van mij ook nog wel, hoor. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de campagnefoto’s die gebruikt werden voor de introductie van de campagne Welcome to the Club van de NGF; iedereen had daar een mening over. Niet iedereen hoeft natuurlijk gekleed te gaan als op die poster, maar ik zou het ook niet erg vinden als dat wel gebeurt. Shoot for the moon and land among the stars. Wat maakt het uit wat je draagt? Het gaat om je gedrag. Om respect. Om fatsoen. Dat is het allerbelangrijkste. Heb plezier met elkaar. Of je dat nu in een gele jas met stippen hebt of in een rode broek of ribbroek. Als je maar geen mensen uitsluit die er niet zo uitzien als jij.”
Daar staat wat jou betreft ook kleur voor?
“Voor kleurrijke mensen, ja. Ik heb het dan niet per definitie over huidskleur, maar over kleurrijke mensen. We hebben hier drie, vier Schotten spelen met grote hanenkammen en flinke tattoos. Ik vind dat fantastisch. Maar het gebeurt in de golfwereld nog te veel dat mensen raar worden aangekeken omdat ze van ‘buitenaf’ komen. Dat mensen bewust of onbewust een onderscheid maken en niet bepaald open staan voor inclusiviteit en vasthouden aan OSM, Ons Soort Mensen. Laten we dat vooral veranderen.”
Dat valt ook onder de noemer toegankelijkheid. Hoe ver ben je daar op Sluispolder al mee? Op een schaal van 1 tot 10?
“Ik zou willen zeggen dat we hier op een 8 zitten?”
Maar je wil naar een 10?
“Ja, dat is wel het doel.”
Ik heb dat hier ook meegemaakt, hoor. Hoorde ik iemand in het clubhuis zeggen: 'Die kinderen, waarom moet dat nou?'
Is het niet een beetje wishful thinking dat je dat binnen nu en vijftien jaar kan realiseren?
“Nou, dat denk ik niet. Maar dat heeft misschien ook met mijn positieve instelling te maken. Ik hoop ook van niet. Kijk hoe we vijftien jaar geleden naar de jeugd keken? Die hoorde niet op een golfbaan thuis. Nou, kinderen horen heel érg op een golfbaan thuis. Ik heb dat hier ook meegemaakt, hoor. Hoorde ik iemand in het clubhuis zeggen: ‘Die kinderen, waarom moet dat nou?’ Nou, toen zei ik, wen er maar aan, want die kinderen gaan nooit meer weg en jij op een gegeven moment wel. Natuurlijk zijn er nog altijd een paar die het anders zien, maar de kentering is wel gekomen. Veranderingen komen niet van de ene op de andere dag.”
Je ziet het ook als een ‘must’ voor de golfsport?
“Ik geloof zeker dat het moet, die verandering. De wereld verandert. De generatie van 20, 30 jaar is ook heel anders dan hoe de huidige generatie van 70, 80 op die jonge leeftijd was. Dat verandert gewoon.”
Jij zou je ook niet thuis voelen in de golfwereld als die verandering uitbleef?
“Nee, ik denk het niet. Ik zit hier nu al achttien jaar en het is toch zo dat je wel een stuk van jezelf in die cultuur stopt. Mensen zijn misbaar, maar als je ergens zo lang zit, kan het ook bijna niet anders dan dat je iets van jezelf in die cultuur stopt.”
Na een maand hadden mensen van mijn team er weinig vertrouwen in, maar ik wilde volhouden. Bij vrouwen werkt het namelijk anders
Om maar even een flinke afslag te nemen naar vrouwengolf. Dat is ook iets waar je je heel sterk voor maakt?
“Ik ben in 2014 begonnen met een initiatief om meer vrouwen naar de golfbaan te krijgen. Ik was zelf toen ook nog wat jonger en zag eigenlijk niemand van mijn eigen leeftijd hier. Dat wilde ik anders. Toen zijn we FAB Friday begonnen op vrijdagochtend. Een uur golfen of een les en dan kijken of dat werkt; een korter aanbod en met begeleiding. We begonnen met vijf leuke vrouwen, de week daarna drie, een week geen en toen weer vier. Na een maand hadden mensen van mijn team er weinig vertrouwen in, maar ik wilde volhouden. Bij vrouwen werkt het namelijk anders. We zijn nu tien jaar verder en hebben een megagrote groep die meedoet of heeft meegedaan. En wat ik zo leuk vind, is dat het vrouwen vertrouwen geeft op de golfbaan.”
Want vrouwen zijn per definitie onzeker op de golfbaan?
“Ik heb de afgelopen tien jaar natuurlijk veel gezien en ben een soort antropoloog vrouwengolf geworden. Je gaat patronen zien. Je weet hoe vrouwen op bepaalde dingen reageren, hoe ze slaan, wat ze zeggen, hoe ze zich bewegen. Dat is geen wetenschappelijk onderzoek, maar je ziet het voor je neus gebeuren. Zo kun je ook waar nodig het programma aanpassen om de toegankelijkheid te vergroten.
Dat hebben we ook gedaan. Om 9 uur lopen de vrouwen een aantal holes en gaat er altijd iemand van het team mee voor tips en tricks. Om 10 uur eten we taart en dan volgt een uur themales. Je kan aan één onderdeel of aan allebei meedoen. Tamara is mijn opperhoofd vrouwengolf, maar ik ga zelf ook nog steeds mee de baan in om te weten wat er speelt. Tijdens die rondjes kwamen we erachter dat vertrouwen een groot ding is. Vrouwen nemen veel minder snel de stap om te starten met golf en al helemaal niet alleen.”
Als er bedrijvencompetitie is, zegt de man thuis: 'Doei, ik ben er vanavond niet.' Wat doet een vrouw?
Is dat inderdaad een voorname drempel voor vrouwen: de angst om iets niet goed te doen?
“Zeker. Vrouwen zijn zich veel meer bewust van hun omgeving. Mannen zijn vaak wat eigengereider en dat bedoel ik niet negatief, hoor. Ik heb al veel presentaties gegeven over vrouwengolf en dan vraag ik altijd aan mannen of ze wel weten wie er voor hen loopt in de baan. Of achter hen. Hebben ze vaak geen idee van. Vrouwen weten wie er voor hen loopt, wie er achter hen loopt en ook nog welke kleding ze dragen. Dat is vrouw-eigen. Daarom hebben we de FAB Friday zo geblokt, dat ze tijdens het baanlopen niemand voor zich en achter zich hebben, anders zijn ze daarmee bezig.
Als er bedrijvencompetitie is, zegt de man thuis: 'Doei, ik ben er vanavond niet.' Wat doet een vrouw? Eten moet in de koelkast, wie haalt het kind op, wasmachine moet alvast aan. Die is eerst met alle andere dingen bezig, voordat ze zelf kan gaan. Daarom zijn er zo weinig vrouwen die meedoen. Ze zijn niet op zichzelf gefocust. Als ze dat eenmaal kunnen, dan kan je ze loslaten. De FAB Friday is echt een opstap gebleken om te starten met golf. Sommigen gaan daarna ook hun eigen weg, anderen blijven plakken.”
Voor meer aanwas van vrouwen in golf, zijn dus wel extra inspanningen nodig?
“Niet per se extra. Maar bij golfcursussen, bijvoorbeeld, moet je het toespitsen op wie je voor je hebt. Dus ook bij vrouwen. Vrouwen starten graag met vrouwen samen. Mannen hebben vaak de neiging om tips te geven. Daarom willen veel vrouwen ook niet met hun echtgenoot spelen. Omdat die toch alleen maar loopt te corrigeren. Echt, ik hoor heel veel vrouwen zeggen dat ze het heel fijn vinden om alleen met vrouwen te beginnen. Dat is en blijft een fascinerend fenomeen.”