Beeld: Daniëlle van Kalsbeek
Vroege vogels

Golfen tussen de bergtoppen en daarachter de zon zien opkomen, Pepijn weet het wel: 'Veel mooier wordt het niet'

Beeld: Daniëlle van Kalsbeek
Voor dag en dauw opstaan. Het huis uitsluipen om niemand wakker te maken en niet veel later op de eerste tee het daglicht begroeten. In deze rubriek portretteren we vroege vogels op de golfbaan. Wat drijft deze early birds? Pepijn van Schijndel verdient zijn brood in de sneeuw, maar ziet die eenmaal op een golfbaan het liefst voor de zon verdwijnen.

“Vanwege mijn werk als topsportcoördinator van de Nederlandse Ski Vereniging verblijf ik regelmatig in Oostenrijk. Dan is er altijd wel een golfbaan in de buurt. Eentje waar ik graag kom is de Wilder Kaiser in Ellmau, niet ver van Kitzbühel vandaan. Elk seizoen is de vraag wanneer de golfbanen hier open kunnen en het verschilt ook nog eens per regio en hoogte. Maar in april sta ik hier al vaak op de golfbaan. Heel vroeg. Wat het ochtendlicht betreft is dat niet veel anders dan in Nederland. Je ziet alleen de zon iets later, want die moet eerst boven de bergen uitkomen."

In de kou voelt het alsof je met een knuppel tegen een lantaarnpaal slaat

Langlaufloipes

"Sommige golfbanen worden in de winter gebruikt voor langlaufloipes, dus platgereden. Dan heeft het iets meer tijd nodig om de sneeuw te laten verdwijnen. Maar ik sta ook rustig om zeven uur alleen op een drivingrange ballen te slaan. Het kan wel voorkomen dat je je hebt voorgenomen om de volgende dag te gaan spelen en de volgende dag bij het wakker worden wordt verrast door een pak sneeuw. Dan is het van 18 graden naar onder nul gegaan. Het kan dus nog heel fris zijn. Het liefst speel ik dan met wat zachtere ballen, anders voelt het alsof je met een knuppel tegen een lantaarnpaal slaat. Ik speel dan ook regelmatig met warme handschoenen aan. Dat helpt wel bij mijn grijp. Het voorkomt dat ik te hard knijp, want je hebt door die handschoenen al een goede grip. Daardoor sla ik meer ontspannen."

Pepijn van Schijndel

Sneeuwgrens

"Is die ontspanning er niet, dan krijg ik kramp. Het is ’s ochtends vroeg vrij rustig op de baan. Ik vind het heerlijk om alleen te spelen. Ik kan niet zeggen of het geluid dan anders klinkt. De kwaliteit van de golfbaan is dan nog niet altijd even goed, omdat het dan nog vochtig is, maar dat weegt niet op tegen de rust en de stilte om je heen.

Veel dieren zie je niet. Soms herten, wanneer de sneeuwgrens in de bossen nog laag ligt. Dan zoeken ze op de golfbanen naar voedsel. Maar hoe hoger de sneeuwgrens, hoe hoger de dieren ook gaan. De natuur is daarentegen heel mooi. Als in het groen de knoppen op barsten staan, je tegen de grijze massa aankijkt met daarboven een knalblauwe lucht; veel mooier wordt het niet."

Pepijn van Schijndel
Beeld: Daniëlle van Kalsbeek

Schoonheden

"De golfbanen zijn echt wel zuinig op hun gras, dus ze zullen de baan niet te vroeg open gooien. Sommige golfers hier trekken dan naar Noord-Italië, waar het sneller warmer wordt of richting Chiemsee in Zuid-Duitsland, waar het klimaat ook milder is. Maar ik heb genoeg aan de banen in de buurt waar ik verblijf. Of ik het mooier vind dan golfen in Nederland? Het zijn twee verschillende schoonheden. Ik ben ook veel op sportcentrum Papendal en golf dan op de Edese, die ernaast ligt. Daar in alle vroegte spelen op de heide met dauw, dat is ook genieten. En ik speel regelmatig op de Hooge Rotterdamsche. Ook dat heeft zijn charme. Je mag gewoon overal op de golfbaan gelukkig zijn.”