Bestemmingen
Bestemmingen
Om maar direct een disclaimer op te werpen: het begrip langste is in dit geval een beetje arbitrair. De Nullarbor Links in Australië heeft een ‘lengte’ van 1365 kilometer, maar ligt niet op een afgebakend stuk grond, wat bij normale golfbanen doorgaans (een splijtende openbare weg daargelaten) wel het geval is.
Tenzij je natuurlijk heel Australië als een afgebakend stuk grond beschouwt. Bovendien hebben de 18 holes (par-72) een gangbare lengte, maar is het vooral de afstand ertussen die de ‘baan’ zo lang maakt.
De Nullarbor Links is verdeeld over zes bestaande golfbanen en wat lappen grond bij motels in het zuiden van Australië. Maar ook die holes hebben minstens een goed onderhouden green.
Een Indiase golfer deed drie maanden over een rondje
Alle goede ideeën ontstaan bij een goed glas wijn, en zo is ook het plan voor deze golfbaan ontstaan. Bob Bongiorno en Alf Caputo, beiden werkzaam voor een organisatie (Eyre Highway Operators Association) die begaan is met het wel en wee van de regio, bedachten dat een golfbaan van zo’n enorme omvang de saaiheid van een reis over de Nullarborvlakte in Zuid-West-Australië zou kunnen ‘killen’. Het zou voor vrachtwagenchauffeurs de stops onderweg leuker maken, maar bovenal een aardige toeristische trekpleister kunnen zijn, zo maakten de twee elkaar wijs. En ze bleken niet ver bezijden de waarheid te zitten.
Het duurde negen jaar voordat de golfbaan voltooid was en in 2009 werd geopend. Meer dan 20.000 greenfeespelers hebben de baan inmiddels al gespeeld en dat is een hele onderneming. Een rondje op de Nullabor Links doe je niet op een achternamiddag en met alleen een draagtas, trolley of buggy. Wel bewees een Indiase golfer dat het met een eenwieler te doen is. Hij deed er drie maanden over. Maar het gemiddelde is vier, vijf dagen. Het baanrecord van 78 slagen, dat de Australische profgolfer Len Thomas kort na opening vestigde, is nog altijd niet verbeterd.
De Nullarbor Links begint in het goudmijnstadje Kalgoorlie in Western Australia en eindigt in het kustplaatsje Ceduna in South Australia. Maar je zou ‘m natuurlijk ook in tegengestelde richting kunnen spelen. Let op: in tegenstelling tot je homecourse begin en eindig je niet bij de parkeerplaats waar je auto staat... Zeven van de 18 holes zijn geïntegreerd in bestaande golfbanen en elf liggen op de bijna 1400 kilometer lange route bij Roadhouses (motels).
De gemiddelde afstand tussen de holes is 66 kilometer. Dat weerhoudt de avontuurlijke golfers - en ze komen vanuit de gehele wereld – er dus niet van de baan te spelen.
Wie dat volgens de huisregels doet, betaalt de 78 Australische dollars (47 euro) voor een scorekaart bij een van de drie bezoekerscentra in de buurt van de Ceduna Golf Club, waar de eerste twee holes liggen. Om er alvast een beetje in te komen: de eerste hole is een par-5 van 485 meter lang met de naam Oyster Beds, refererend aan de oesterkwekerijen in de regio en lokale lekkernijen.
Golf komt in Chasing the Sun op de tweede plaats
Met een camper is het een fraaie tocht. Maar je kunt ook bij elke hole een kamer huren in een van de motels. Wat je onderweg zoal tegenkomt? Je doorkruist het bekendste leefgebied van wombats, een van de holes ligt midden op een schapenfarm en slangen tref je hier en daar ook aan. De route voert je langs prachtige kuststroken, je slaat af op kliffen vanwaar je ver over de Indische Oceaan tot aan de Zuidpool kunt kijken en speelt op een hole naast een vliegveld. Punt van aandacht: hartje zomer kunnen de temperaturen op sommige plekken oplopen tot boven de 50 graden Celsius.
Elk jaar springt één wedstrijd op de golfbaan eruit: Chasing the Sun. Dit jaar begint dat toernooi op zaterdag 6 april en eindigt in Kalgoorlie op zaterdag 13 april. Dat is een golffeest waar je u tegen zegt. Met onder meer een danceparty op Coorabie Farm, schatzoeken (goud) onder leiding van piraten op Eucla Beach en een wijnproeverij. Mooie bijkomstigheid: hier maak je vrienden voor het leven.
Met gemiddeld zeventig deelnemers per jaar is Chasing the Sun inmiddels een begrip in Australië. Marg Donkin speelde de eerste vijftien edities mee. “Het golfen komt in dit toernooi op de tweede plaats. Als het je niet om de score gaat, is dit een geweldige ervaring, ook al is de rough geen pretje. Als je bal daarin terechtkomt, kun je maar beter direct een nieuwe pakken.”
