Qua uitzicht hebben Herman (77) en Gonny (70) niets te klagen. Vanuit hun woonkamer in het Groesbeekse heuvellandschap ziet het echtpaar – al 51 jaar gelukkig getrouwd - Het Rijk van Nijmegen liggen. “We kunnen precies zien wie er afslaat op hole 17”, zegt Herman triomfantelijk. Zie dan nog maar eens weg te blijven van de golfbaan…
Dat lukt Herman en Gonny doorgaans dan ook slecht. Hoewel ze beiden niets met golf hadden toen ze hier in 1998 kwamen wonen, bleek ook voor hen de verleiding te groot. “We hebben de golfbaan zien ontwikkelen vanuit het dorp en ik leerde de hoofdgreenkeeper kennen die tegenover ons woonde”, schetst Herman. “Net als hij zat ook ik in het groen, als eigenaar van Bureau Aangepast Groen. En zo is het balletje gaan rollen. Ik ging een keer met hem mee, heb direct les genomen en was verkocht.”
Ik kwam thuis van een 18 holes-ronde en toen klonk het: ‘Moet dat nou echt zo lang duren allemaal?’
Zijn vrouw had eerst zo haar bedenkingen. “Gonny kampte op dat moment met een elleboogblessure en moest bovendien niets hebben van dat ‘decadente gedoe’. Ik kwam een keer thuis van een 18 holes-ronde en toen klonk het: ‘Moet dat nou echt zo lang duren allemaal?’ Ik zuchtte en dacht: weet je wat, je krijgt van mij voor je verjaardag een tienlessenkaart. Als ik het me goed herinner, was ze al na drie lessen om.”
Gonny knikt. “We hebben elkaar vroeger leren kennen via badminton en die sport lang samen gedaan. Maar op een gegeven moment zijn we gestopt met badminton, uit vrees voor blessures waardoor we niet meer zouden kunnen golfen.” Lachend: “Dat zegt wel genoeg, denk ik.”
Hun liefde voor golf spreekt uit nog zoveel meer dingen. Uit hun gedeelde fanatisme in de baan, bijvoorbeeld. “We zijn beiden serieuze golfers, volgens de regels en etiquette”, zegt Herman (handicap 13.9). Gonny (hcp 15) is bovendien NGF Clubreferee. Dat ongebreidelde fanatisme wordt bij Herman nog weleens vertaald in ongeremd gedrag. “Als ik een bal niet helemaal lekker raak, kan ik behoorlijk uit mijn slof schieten. En de bewegingen die ik dan maak, zouden de indruk kunnen wekken dat ik op het punt sta te ontploffen…”
“Beschamend”, vindt Gonny. Herman grinnikt. “Dan komen de dreigementen. ‘Als je nog één hole zo tekeergaat, dan stop ik ermee’, zegt ze dan. Maar zover is het nooit gekomen, hoor.” Gonny: “Ik denk omdat ik golf zelf ook veel te leuk vind om daadwerkelijk de baan af te lopen, haha.”
Ik heb weleens geopperd dat je eigenlijk twee handicaps zou moeten invoeren. Een voor 18 holes en een voor 9
Er schiet Herman nog een aspect te binnen waar zijn vrouw zich aan stoort, tijdens hun gezamenlijke rondes in de baan. “Ik heb altijd een fotocamera aan de trolley hangen. Als ik dan een buizerd zie vliegen, net op het moment dat ik wil gaan afslaan, ga ik toch echt eerst even een foto maken.” Gonny: “Het vervelende is dat dit steeds op dezelfde plek gebeurt. Herman heeft al wel honderd foto’s van een buizerd gemaakt…”
Buiten deze kanttekeningen denken ze hetzelfde over hoe golf gespeeld en benaderd moet worden. Bloedserieus dus. Ze gaan daarin zelfs zover, dat ze de legitimiteit van een 9 holes qualifying round in twijfel trekken.
“Ik heb nog nooit een kaart ingeleverd na 9 holes. Eigenlijk is dat gewoon oneerlijk”, stelt Herman met klem. Gonny valt hem bij: “Kijk, als je 9 holes goed hebt gespeeld, dan word je daarna best wat vermoeider. Maar als je vervolgens de tweede 9 bijna gratis* krijgt qua punten; tja, dan kun je je afvragen of dat eerlijk is. Mensen die de sport een beetje serieus nemen, spelen 18 holes qualifying.”
Herman: “Ik heb weleens geopperd dat je eigenlijk twee handicaps zou moeten invoeren. Een voor 18 holes en een voor 9.” Al wil Gonny nog wel een belangrijke nuance plaatsen: “Begrijp me niet verkeerd. Het is natuurlijk goed dat de optie 9 holes bestaat, voor ouderen of mensen die slecht ter been zijn, bijvoorbeeld.”
Daar hebben deze opgewekte zeventigplussers nog geen last van, zoveel is wel duidelijk. Herman houdt zelfs een heel informatieboek bij van alle banen die ze samen wereldwijd gespeeld hebben, op de website golfbaanhandboek.nl. En dat zijn er nogal wat. Van Marokko tot IJsland. En in Zuid-Afrika alleen al 75. “Onze oudste zoon met vrouw en drie kleinkinderen wonen in Kaapstad. We gaan er binnenkort weer naartoe en dan toeren we het hele land door. Pinnacle Point is onze favoriet, magnifiek uitzicht over de rotsen.”
Het goede golfleven, de gelukkige Groesbekers genieten er met volle teugen van. Gonny glundert: “Ze zeggen weleens dat golf veel meer is dan een sport. 'Het is een lifestyle.' Ik ben geneigd het daar heel erg mee eens te zijn.”
* Op golf.nl/whs lees je hoe 9 holes precies worden verrekend naar 18 holes. In 2024 is het WHS aangepast.
Golf jij ook het liefst samen met je partner en schuilt daar een leuk verhaal achter? Meld je dan ook aan voor deze rubriek. Stuur een mailtje naar roy.heethaar@golf.nl waarin je kort uitlegt wat golf voor jullie betekent, en dan nemen wij contact op.