De baan op
Banen & Clubs
Sabine Riezebos over succes van Bernardus, de 'beste golfbaan' van het land: 'Hier zie je niet overal bordjes met wat niet mag'
Beeld: Getty Images
We vallen met onze neus in de boter, of beter gezegd de chocolade. Want bij binnenkomst valt de enorme chocoladefles Bernardus pontificaal in de ontvangstruimte op. Bernardus Golf is door de bezoekers van de beoordelingssite Leading Courses voor het eerst gekozen tot beste golfbaan van Nederland. Voor de gelegenheid heeft Sabine Riezebos bij een lokale patisserie een reuzefles van chocolade laten maken, plus gebak voor bij de koffie.
De uitverkiezing is het succes van iedereen die bij Bernardus werkt. Daar moet dan ook elk teamlid in delen. De traktatie in de vorm van een fles snapt inmiddels ook iedereen. Golf en wijn zijn in Cromvoirt immers onlosmakelijk aan elkaar verbonden.
Als mensen de moeite nemen om jouw baan te beoordelen, positief of negatief, dan verdienen ze ook reactieDe Koninklijke Haagsche is van de troon gestoten. En dat binnen zes jaar. Wie de reviews over Bernardus leest, komt veel loftuitingen tegen. En een enkele kritische kanttekening. Het staat iedereen vrij om ook een mindere ervaring te delen, zegt Riezebos, die niet zelden zelf online op een review reageert. “Want als mensen de moeite nemen om jouw baan te beoordelen, positief of negatief, dan verdienen ze ook reactie. En als je dingen uitlegt, kan dat in veel gevallen al veel onvrede of onbegrip wegnemen.”
Wat Bernardus ten opzichte van andere hooggewaardeerde banen zoals de Koninklijkhe Haagsche, Noordwijkse, Eindhovensche en De Pan ontbeert, is een stuk historie. “Deze beoordeling is gebaseerd op gastvrijheid, service en de andere faciliteiten. Het is het totaalplaatje. En dat is juist een mooi compliment voor het hele team, want daarin maken zij het verschil.”
Dat is direct een mooi bruggetje naar het begin van Bernardus. Toen vertelde je dat je in de periode voor de opening zo’n dertig banen had bezocht en slechts bij twee echt een warm welkom voelde. Toets je dat nog altijd bij andere banen?
“Nou, als ik op een andere baan ben, let ik nog altijd op dat soort dingen. Maar destijds deed ik het met een reden. Wij wilden hier een hoog niveau van gastvrijheid neerzetten en dan kun je natuurlijk leren van anderen. Hoe het moet en hoe het niet moet. Maar zo kijk ik ook hier nog elke dag. Mensen denken dat ik de hele dag golf, maar zo is het natuurlijk niet. Als ik hier speel, doe ik dat meestal met mensen van wie ik ook graag hun mening over de baan hoor. Want zelf is het voor mij niet relaxed. Ik kijk de hele tijd om me heen om te checken of dit klopt of dat klopt. Ik speel wat dat betreft liever op een andere baan, want dan hoef ik dáár niet op te letten.”
Vorig jaar bezocht Sabine met een delegatie de Solheim Cup in Spanje, met het oog op de organisatie in 2026 op Bernardus. Op Finca Cortesin werd de rode loper uitgerold en voelde de ontvangst als een warm bad. Toegegeven, zegt ze, ze wisten wie we waren. Maar toen ze die week ook nog elders met een groepje ‘anoniem’ een gerenommeerde baan wilde spelen, was de ontvangst beduidend minder hartelijk. “Daar deden ze al moeilijk over de starttijd en zelfs een kopje koffie krijgen ging niet heel makkelijk. We keken elkaar verbaasd aan. Het boeide ze gewoon niet.” Die houding zul je op Bernardus niet zien, bezweert Sabine. “We hebben laatst er een nieuwe medewerker in het team van de front office bijgekregen. Het viel haar op dat iedereen, collega’s en de leden, zo aardig waren. Ze voelde zich gelijk helemaal thuis.”
We respecteren uiteraard de regels van het spel zelf, maar je ziet hier niet overal bordjes met wat niet mag
Ja maar, zeggen de sceptici dan, daar betaal je dan ook voor op Bernardus.
“Dat hoor ik natuurlijk wel vaker: ‘er hangt wel een prijskaartje aan’. Maar in Spanje betaalden we een stuk meer om alleen maar 18 holes te mogen spelen. Kennelijk vinden Nederlanders het in het buitenland geen probleem om dat geld of zelfs een nog hoger bedrag neer te tellen voor een rondje golf en dan pikken ze het ook nog dat de gastvrijheid ontbreekt. Maar in eigen land…
En dat terwijl je bij ons de hele dag een onbeperkt aantal holes kunt spelen, gebruik kunt maken van ook andere faciliteiten dan alleen golf en sinds vorig jaar er ook baancatering bij inbegrepen zit. Kun je in de baan een lekker wijntje drinken. We hebben nu bij de Halfway Houses op hole 8 en 13 koelingen geplaatst met Bernardus-wijnen, softdrinks, wraps, sandwiches, candybars. Je hoeft daar niet extra voor af te rekenen. Het is het hele plaatje.”
Is Bernardus nu wat Robert van der Wallen zes jaar geleden voor ogen had toen zijn idee werd uitgevoerd?
“Naar het concept werd argwanend gekeken, want hij was geen meneer uit de golfwereld. En ik geen vrouw uit de golfwereld. Maar Robert wist heel goed wat hij wilde. Hij had over de hele wereld zijn ogen goed de kost gegeven. En van alle banen die hij bezocht, maakte hij een soort analyse. Wat was fijn en wat was ergerlijk. Dat varieerde van ‘gek worden van alle regels’ tot veel meer. Wij zijn dus een no-rules baan. We respecteren uiteraard de regels van het spel zelf, maar je ziet hier niet overal bordjes met wat niet mag.
Wil jij hier in je spijkerbroek spelen? Als jij dat lekker vindt, ga je gang. Dat vonden mensen natuurlijk best een beetje lastig. Want bij golf hoort ook kledingetiquette. Maar ik geef dan altijd het volgende voorbeeld. Stel, je zit de hele ochtend met stortregen in je kantoor en dan wordt het plotseling prachtig weer. Maar je kunt niet even snel naar de golfbaan, want je hebt niet de juiste kleren bij je.”
En komt nu iedereen in een spijkerbroek?
“Er is niemand die je erop aankijkt, als je dat doet. We hebben een omgeving gecreëerd waarin mensen weten wat ze hier kunnen doen, maar het leuke is: er komen maar weinig mensen in een spijkerbroek. Als je iets niet mag, dan wil je het graag. Dat had je als kind al toch? Mocht je niets uit de snoeppot halen, dan probeerde je het stiekem toch. Als het mag, dan is het minder interessant om te doen. Zo werkt dit waarschijnlijk ook.”
Of je er nu vijf jaar voor hebt gespaard of het bedrag tien keer op een dag zonder blikken of blozen kan neerleggen, iedereen krijgt hier dezelfde behandeling
Een ander punt waar ze op Bernardus wars van zijn is exclusiviteit. Sommige banen van vergelijkbare kwaliteit zijn alleen toegankelijk via leden of connecties. Die vlieger gaat niet op in Cromvoirt. “Bij ons is altijd het uitgangspunt geweest: iedereen is welkom. Niet dat je connecties nodig hebt om hier te kunnen spelen. Of je er nu vijf jaar voor hebt gespaard of het bedrag tien keer op een dag zonder blikken of blozen kan neerleggen, iedereen krijgt hier dezelfde behandeling. Iedereen moet zich welkom voelen.”
Het tutoyeren draagt daaraan bij, zegt Sabine. “Als mensen hier aankomen, zijn ze best onder de indruk. Maar je moet je gelijk thuis voelen. Daar helpt tutoyeren bij. Daarvan zeiden velen ook: dat kun je toch niet maken? Wat als de mensen op leeftijd zijn en worden aangesproken door jonge vrouwen? Maar als ze binnenkomen, willen we meteen laagdrempelig zijn. C'est le ton qui fait la musique. Sommige leden hadden daar in het begin best een beetje moeite mee, ook dat ze bij hun voornaam werden genoemd. Maar nu willen ze niet anders. Een enkeling vroeg in het begin nog of de vrouwen niet een naambordje konden dragen, want ze leken zo op elkaar. Maar dat doen we bewust niet. Het is geen supermarkt.”
High-end service tot op zekere hoogte, want je trekt ergens ook een grens?
“Ja, want we hebben ook wel eens de vraag gekregen waarom we geen valet-parking aanbieden. Omdat iedereen hier prima zelf kan parkeren en we dat ook niet bij ons vinden passen.”
Dan toch nog maar even over de prijs. Ook daar is veel over gezegd en geschreven.
“Klopt. Maar wat die mensen toch wel een beetje vergeten is dat je het meer moet zien als een entreeticket voor het hele terrein. De trolley staat voor je klaar, er is koffie op de drivingrange, we hebben een zwembad waar je in de zomer gebruik van kunt maken, een gym, tennisbanen en je kunt op een dag onbeperkt spelen als je wil.”
Volgens ons is het hele concept dat wel waard. Maar ik besef dat we nu nog kritischer zullen worden bekeken
Maar de prijs van 185 euro gaat nu omhoog?
“We gaan straks met hoogseizoen- en laagseizoenprijzen werken. Dus vanaf mei zijn we naar 225 euro gegaan. Volgens ons is het hele concept dat wel waard. Maar ik besef dat we nu nog kritischer zullen worden bekeken.”
Tot slot: over twee jaar vindt hier de Solheim Cup plaats, het mooiste affiche in vrouwengolf. Hoe verlopen de voorbereidingen?
“IMG, de promotor die internationaal gaat over de organisatie van de Solheim Cup, komt regelmatig langs om met ons en de Nederlandse Golf Federatie te overleggen. Ze vinden ons Nederlanders vrij direct, dus daar moesten ze wel even aan wennen. Maar het is mooi om te zien hoe alles zo langzaam een plek krijgt.”
De Solheim Cup moet een boost voor golf en vrouwengolf in het bijzonder worden. Voelen vrouwen zich hier ook net zo thuis als mannen?
“Heel veel banen hebben minder vrouwelijke leden dan mannen. Dat is hier ook zo, maar op de 350 leden die we hebben is vijf procent vrouw en dan ook nog in de leeftijdscategorie 45-55 jaar. Dat is best een behoorlijk percentage. We werken hier niet met kleurentees, maar met afstanden. Toen we zagen dat onder die vrouwen longhitters zaten, maar ook golfers die er meer moeite mee hebben, hebben we extra afstanden gecreëerd. Dus we hebben de 52 tussen 47 en 56 gedaan (die getallen staan voor de lengte van de baan, 5200 meter, etc). Dat hebben we echt gedaan om vrouwen die er net tussenin zitten, ook een fijne dag te bezorgen.
We organiseren wel speciale dagen voor vrouwen, maar we vinden juist ook de mix leuk. En vrouwen vinden dat ook. Van de kleedkamers hier worden de vrouwen wel heel blij. Het is misschien iets klein, maar een make-up-spiegel die oplicht wanneer je dichtbij komt, valt heel erg in de smaak. En bij de vrouwen hebben we alleen een handdouche. Die vinden het niet fijn als ze per ongeluk een verkeerde knop aanraken en de regendouche aanzetten, zeker niet als je daarna nog een diner hebt...”
