Van duiken en skiën naar samen golfen: ‘Dit is de bodem onder onze vriendschap’

De vriendenclub werd zo’n twintig jaar geleden opgericht. “We hebben allemaal een ‘groene’ achtergrond. Dat heeft niks met tuinieren te maken hoor, we zijn allemaal werkzaam geweest bij de Koninklijke Landmacht. Eind jaren 90 leerden we elkaar kennen bij de duikschool van Defensie”, vertelt Kosterman.

Van ons credo konden we niet de groepsnaam maken, ik denk dat we dan nu gecanceld zouden worden

De vier vrienden deelden dezelfde hobby’s: skiën en duiken. “We verzonnen toentertijd een credo voor onze groep, refererend aan skiën en duiken: ‘Hoe hoger hoe ijler, hoe dieper hoe…’, nou ja, dat zal ik niet meer hardop zeggen.”

Duikweekend hier, skivakantie daar

Kosterman (links onderin op de foto hieronder): “Rond de millenniumwisseling trokken we eigenlijk al regelmatig met elkaar op. Duikweekendje in Zeeland en duikvakanties in Egypte of Griekenland. En in de wintermaanden naar La Plagne of Val Thorens om te skiën. In 2004 besloten we er een clubje van te maken. Maar van ons credo konden we natuurlijk niet de groepsnaam maken, ik denk dat we dan nu gecanceld zouden worden.”

Tijd voor een echte groepsnaam dus. Omdat de vrienden aan het biljarten waren, besloten ze hun clubje te vernoemen naar dat kleine dingetje voorop de keu: “Aangenaam kennis te maken, ‘De Pomerans’. We hebben zelfs twintig jaar geleden T-shirts laten drukken. De kleuren van de shirts zijn nog goed, alleen de maat is in de loop der jaren veranderd.”

Kromliggen van de rugpijn

Destijds was golf nog niet in het activiteitenprogramma opgenomen. “Dat kwam pas in 2017. We waren een weekend in de Ardennen en besloten een golfclinic te volgen bij de Five Nations Golf Club bij Méan.” Clublid Frank had toen als enige zijn GVB en kon het veruit het beste. De andere drie smeten met hun krachten, maar de ballen gingen niet de gewenste kant op. “Achteraf hadden we enorme spierpijn. Als we toen hadden geweten wat we nu weten, dan hadden we de dag na de clinic niet kromgelegen van de rugpijn.”

Tijdens de coronalockdowns bleek dat golf nog een van de weinige sporten was die beoefend kon blijven worden. “Dus in die periode hebben Carlo, mede met zijn pensioen in het vooruitzicht, en ook ik het golfen onder de knie gekregen en een handicap behaald.”

Als laatste moest alleen Jeroen nog overstag gaan en zijn handicapregistratie behalen. “Voordat we afgelopen jaar met de vrienden naar Texel gingen had Jeroen in het geheim lessen genomen en ons verrast met een dagje golfen op de Texelse. Wat een topdag: 25 graden, windstil en een mooie zonsondergang op een prachtige baan.”

Rondje in Nederland

De vrienden wonen in alle uithoeken van Nederland, maar bij ieder lid is wel een golfbaan in de buurt om te kunnen spelen. “We spelen vaak bij Golfpark Soestduinen, ’t Caves, de Peelse Golf of bij Eyckenduyn.”

Het duiken is de laatste jaren een beetje naar de achtergrond verdwenen, maar daar is het golfen nu voor in de plaats gekomen. “We hopen elkaar dan ook de komende jaren nog veel en vaak te zien op een of andere golfbaan in Nederland of daarbuiten. Na de ronde samen een lekker hapje eten en een goed glas bier drinken is voor ons een bodem voor de maag, maar ook voor onze vriendschap de komende jaren. Hopelijk in goede gezondheid, proost.”

Ben jij ook onderdeel van een golfclubje en wil je jullie belevenissen graag delen? Mail dan naar redactie@golf.nl en wie weet lees jij je golfavonturen binnenkort terug op GOLF.NL.