Moeilijkste baan
Makkelijkste baan
Om te achterhalen wat de makkelijkste baan van Nederland is, zijn er twee getallen van belang: course en slope rating. Met mijn handicap van -0.8 is vooral de course rating interessant. Dat is de verwachte score van een scratchspeler (handicap 0) over 18 holes. Afhankelijk van met name de lengte en moeilijkheidsgraad van een baan kan de course rating hoger of lager zijn.
Met 69,1 is de course rating op de Groesbeekse baan Noord-Oost bijna twee onder de par van 71. Daarmee is de baan vanaf wit op papier net iets ‘makkelijker’ dan Golfbaan Regthuys (Tulp/Dijk) en BurgGolf De Haverleij. Tijd om de auto in te stappen en richting Groesbeek te rijden om daar twee lussen van Het Rijk van Nijmegen te spelen.
Met 45 holes is het samen met Golfbaan Spaarnwoude de grootste golflocatie van Nederland. Toch ben ik er, ondanks zestien jaar golfervaring, nog nooit geweest. Op woensdag 14 augustus is het zover en sta ik in mijn uppie op de eerste tee van Oost. Net als bij het spelen van de moeilijkste baan van Nederland is het mijn doel om de course rating te verslaan. Dat betekent in dit geval dat ik twee onder par moet spelen. Het is niet iets wat ik vaak heb gedaan over 18 holes, maar het is zeker niet onmogelijk. En een beetje uitdaging is altijd goed.
Dit is niet het begin waar ik op gehoopt had
De lus begint met een par 3. In principe zijn dat voor lage handicappers de moeilijkste holes, want er is weinig ruimte om een mindere slag te herstellen. Met mijn rangefinder schiet ik de vlag, die 133 meter aangeeft. Vanaf de tee tot aan de green zie ik vooral water en zowel links als rechts van de green ligt een bunker. Gelukkig heb ik geen last van watervrees en voelt het als een vriendelijke openingshole.
Mijn doel is de bal naar het midden van de green te slaan. Dat haal ik niet, want de bal eindigt vlak voor de green; meteen chippen dus. De chip is prima tot op anderhalve meter, maar toch vrees ik voor mijn par. De vlag staat namelijk gestoken op een helling en er ligt veel zand op de trage greens. Inderdaad, de putt gaat mis. Dit is niet het begin waar ik op gehoopt had.
Hole 2 is een korte par 4. Op de kaart is de afstand 258 meter, maar dat is inclusief dogleg. De afstand rechtstreeks tot het midden van de green is 'maar' 220 meter vanaf de tee. Ik kies voor de driver en probeer zo dicht mogelijk bij de vlag te komen. Er is één maar: er staan meerdere bomen tussen de tee en de vlag. Ik heb dus genoeg hoogte nodig om de green te kunnen halen. Dat eerste lukt, maar mijn bal gaat te veel naar links. De pitch komt op de green, de birdieputt rolt erlangs: par.
Afslag van Oost 3 op Het Rijk van Nijmegen
Dan volgt de moeilijkste hole van de baan, een par 4 van 376 meter. Eigenlijk zie ik alleen maar bomen, bosjes en een dal. Waar is de fairway? Dit is toch de makkelijkste baan? Op het bord met de lay-out zie ik dat er rechts - achter de bomen - ruimte is. Driver is echter geen optie, omdat de bal snel hoogte nodig heeft. Ik besluit een houten-7 te slaan en de bal komt links op de fairway; 165 meter van de hole. De tweede slag is behoorlijk naar beneden, dus de afstand is het probleem niet. Ik raak de green en hole uit na twee putts.
Vanaf hole 4 op Oost verlaat ik het bosgebied en wordt het meer een parkbaan. Ik maak een bogey op 4 na een mindere chip, maar op hole 5 is daar de eerste birdie. De par 5 van 430 meter speelt extreem kort, omdat ik de dogleg kan afsnijden. Na mijn drive heb ik nog maar 147 meter naar de vlag. En nee, mijn driver gaat niet 280 meter. Was het maar zo…
Hole 6, 7 en 8 zijn par 4's tussen de 267 en 348 meter. Wat mij opvalt zijn de vele hoogteverschillen. Daardoor zijn er een aantal blinde slagen en dat helpt niet als je er nog nooit geweest bent. Ik speel deze drie holes in +1. Op 9 moet ik even alle zeilen bijzetten, want het is een lange par 3. De vlag is 193 meter verwijderd, dus de houten-7 komt weer uit de tas. Ik raak gelukkig de green en twee putts later is de par een feit. Na 37 slagen (+2) ga ik richting Noord.
De lay-out van deze par 5, in combinatie met de lengte van 411 meter, laten mij maar één ding denken: birdie!
Helaas is de lus vanwege onderhoud gesloten, dus ik besluit zondagochtend terug te gaan. De dauw ligt nog op de fairways als ik om 09.28 uur afsla. Hole 1 is een brede, korte par 4 van 283 meter. Ik sla af met een ijzer-4 en mijn gapwedge eindigt daarna op vijf meter. Twee putts later is de par binnen. Na een korte wandeling kom ik aan op de tee van 2. De lay-out van deze par 5 (rechtdoor), in combinatie met de lengte van 411 meter, laten mij maar één ding denken: birdie! En dat lukt, want na twee slagen lig ik net rechts van de green. De vlag staat aan de linkerkant, dus de chip kan mooi uitrollen naar de vlag. De birdieputt van twee meter verdwijnt onder het maaiveld.
Noord 1 op Het Rijk van Nijmegen
Op 3, 4 en 5 maak ik simpele parren. Drie keer heb ik niet echt een birdiekans, maar ook geen problemen. Vanaf de tee is Noord heel vriendelijk en daardoor zal de course rating zo laag zijn. De totale lengte van Noord/Oost is 'slechts' 5.412 meter. Dat is bijvoorbeeld 1.176 meter korter dan Groningse Golfclub Duurswold. Helaas tref ik mijn bal na de afslag op 6 aan in de steile upslope van een grasbunker. Ik pak daarom een club meer, maar toch haal ik de green niet vanaf 127 meter. Het flopshot komt op drie meter van de hole, maar de putt lees ik verkeerd: bogey en terug naar +2 totaal.
Hole 7, een par 3 van 156 meter, verloopt volgens plan. Op de green op zeven meter van de hole. Geen birdie, wel easy par. Stroke index 1 is de volgende, maar de fairway is opnieuw heel breed. Na mijn drive heb ik nog maar 105 meter over. Opnieuw krijg ik de wedge niet dichtbij genoeg en is par het resultaat. Gelukkig is de laatste hole een par 5 van 429 meter. Dan denk ik meteen aan birdie. Mijn driver blijft zijn werk uitstekend doen en ik heb 167 meter over naar het midden van de green. De vlag staat echter links in de hoek op het hoogste plateau. Mijn ijzer-5 komt keurig op het kortgemaaide gras, maar is nog zeker vijftien meter van de hole verwijderd. In mineur eindig ik met een 3-putt par voor 73 slagen (+2).
Ik had met betere wedges zeker meer birdies kunnen maken, maar ik heb ook de grote fouten vermeden. Is dit de makkelijkste baan van Nederland? Dat denk ik niet, zeker Oost niet. Meerdere blinde schoten maken het lastig, in combinatie met bomen die in de speellijn staan. Noord daarentegen is heel vriendelijk en daar had ik lager moeten scoren dan 36 slagen. Ik moet nog een keer terug om de baan te verslaan.
