Shane Lowry: "Je kan de televisie niet aanzetten zonder dat je een golfcommentator hoort vertellen hoe ver de wereldtopper slaan en hoe ze de par-5's afbreken met hun power. Natuurlijk begrijp ik dat het voor fans en toeschouwers leuk is om te zien hoe wij een bal lanceren (net als iedereen geniet ik er ook van om een verre drive te slaan), maar ik geniet minstens zoveel van het korte sel. Sterker, als ik moet kiezen tussen een drive van 280 meter midden op de fairway of een een lage chip met precies genoeg spin die mooi naar de hole rolt, dan kies ik altijd voor het laatste. Er is niks mooier dan een perfecte herstelslag.
In mijn jeugd op Esker Hills (een golfbaan in Ierland 100 km ten westen van Dublin, red.) stond ik uren rond de green om verschillende chips te oefenen. Ik leerde wat er gebeurde als ik de positie van het clubblad veranderde of de bal meer van voor of achter in mijn stand speelde. Op dat moment wist ik het niet, maar die uren waren van onschatbare waarde. Met de tips die ik hier geef wil ik een aantal van mijn geheimen delen. Op naar een beter kort spel en lagere scores!"
Ik kijk als eerste naar de ligging, vervolgens naar de pinpositie. Daarna beoordeel ik de ondulaties en hoe hard de green is. De ligging bepaalt altijd waar ik de bal wil laten landen en hoe de bal gaat reageren, of ik spin moet genereren of dat ik de bal naar de hole moet laten rollen. Als de wind harder is dan tien mijl per uur, kan dat ook een verschil maken, zeker als je hoge chips slaat en er weinig green is om mee te werken.
Ik zou amateurs altijd aanraden om de veilige route te nemen met chippen. Er is geen enkele reden om voor een slag te gaan die één op de tien keer lukt en waarmee je een hoge score in het spel brengt als het fout gaat. Als je een slag kan doen waarmee je een putt kan overhouden van drie tot vijf meter is dat de juiste keuze!
Denk altijd na over waar je het beste kan missen als je een moeilijke approach moet slaan naar de green, vooral op moeilijke banen met moeilijke greens waar je niet aan de verkeerde kant wilt liggen. Als ik een moeilijke approach moet slaan kies ik altijd de veilige kant zodat als ik de green mis, ik altijd veel green heb om mee te werken of een uphill chip over heb.
Veel amateurs hebben de bal veel te ver achter in hun stand liggen en vertragen door de bal. Ik zou altijd aanraden om de bal meer voor in je stand te leggen en een korte backswing te gebruiken met meer versnelling van het clubhoofd door impact. Ik draai het clubblad altijd flink open in mijn backswing. Spelers die het clubblad sluiten in hun backswing zullen altijd moeite houden met het korte spel.
Ik ga elk jaar een weddenschap aan dat ik in een seizoen minstens vijftien chips moet uitholen. Vorig jaar deed ik het niet heel goed, maar de drie jaar ervoor won ik de weddenschap met 17, 19 en 15 chip-ins. Bij elke chip verwacht ik van mezelf dat ik een up-and-down maak, maar om eerlijk te zijn denk ik bij minstens negentig procent van die chips aan uitholen. Stel op basis van jouw niveau een realistisch doel en houd bij hoe vaak je een up-and-down maakt of uitholet om je progressie te zien.
Als ik geen toernooien speel doe ik graag short game wedstrijdjes om scherp te blijven. Ik oefen altijd veel met Padraig (Harrington, red) en speel dan vaak om vijftig europer potje. Wie het eerst de tien haalt wint. Om de beurt kiezen we een hole en diegene die het dichtst bij de hole eindigt krijgt een punt. Het is een geweldige manier om te oefenen omdat je verschillende liggingen oefent en je onder druk staat.